Weet jij wat we onszelf vaak niet toelaten? Met iets nieuws starten.
En dan heb ik het niet over een nieuwe garderobe of een nieuwe sportoutfit aanschaffen. Want het ‘kopen’ stukje, daar zijn we over het algemeen goed in. In voornemens maken ook.
Maar écht ergens aan beginnen, iets dat helemaal geen 4 pakjes van den bolpuntcom (of erger…) nodig heeft, maar gewoon een uurke of 2 tijd per week in uw planning. Iets waarvoor je moet gaan neerzitten (of net moet gaan staan), en gewoon aan moet beginnen bij het begin.
Een nieuwe hobby. Een nieuwe job. Die taalcursus. Die workshop. Dat rijbewijs.
YOU need to do the work.
En dat gaat echt verder dan effe wat honderden euro’s betalen. Dat is -bruutweg- gewoon even toelaten dat je in eeste instantie gaat sucken in wat je gaat doen.
There. I said it.
Want ZELDEN ben je vanaf het allereerste moment goed in iets nieuws. En exact dat is waar we een hékel aan hebben.
We houden er niet van om te brollen en aan te modderen. We houden niet van dat onzekere gevoel dat we dan hebben. We houden niet van uitzoeken waar we moeten zijn, bij wie we moeten zijn, kennismaken met anderen die misschien wel ‘beter’ zijn of misschien niet aardig.
We haten dat voorstelrondje dat er precies altijd maar bij hoort (oh en the joy als je hooggevoelig bent, dan is al dat bovenstaande nog ééns zo erg). We vinden het ook niet leuk als onze omgeving zijn wenkbrauw optrekt als je zegt wat je plannen zijn. (wat dan eerst je al heel wat moed gekost heeft om dat uit te spreken).
En dat…is exact waarom we veel kansen laten schieten.
Waarom we nog steeds die avondschool Frans niet zijn gaan volgen. Waarom je die virtuele patroontekencursus niet doet. Waarom je dat motorrijbewijs niet gaat halen. Waarom je die pottebakkerscursus niet volgt. Dat bloemschikken.
Het gaat niet om de timing, niet om de investering van geld of tijd. Niet het geregel met de kids. Nope. Ge hebt gewoon geen goesting in AL dat andere gedoe.
En dat…is hélemaal normaal en ook helemaal oke.
Pas als je dat verschil ziet en jezelf die spiegel gaat voorhouden, pas dán kan jij kijken naar dat kleine moment dat NA al dat oncomfortabele komt.
Soms 30min erna. Soms de volgende dag. Soms méteen na 5 minuten al. Soms na de eerste mijlpaal.
‘Zie wat ik kan!’ ‘Heb IK dat gemaakt?’ ‘HE, dat viel wel mee! ‘Ik zat naast xx en dat is zo een toffe, precies of ik haar al 10 jaar ken!’ ‘Seg, ons xx zit in de klas bij het kindje van xx, toevallig he!’ ‘OEF, we moeten ons niet voorstellen…’ ‘Ik leerde vandaag xx en tis nog leuker dan ik dacht!’ ‘Oh. Iedereen is zenuwachtig precies… ik ben niet alleen.’ ‘Die legde dat zo goed uit, ik snapte dat meteen!’
HOE lang is het geleden dat je dát gevoel had? Het komt onvermijdelijk nadat je uit je comfortzone bent gestapt en gewoon aan de slag bent gegaan. Met kakje in je broek. Met zenuwen. Natte pollekes. Ambetant ongemakkelijk.
Het gevoel komt er. Zomaar. Je hoeft daar niks anders voor te doen dan gewoon te starten.
En na een maand, zie je vooruitgang. Na 2 maanden nog meer. En één jaar later is niet enkel je kennis en ervaring zoveel uitgebreider, maar heb je er allicht ook wat vrienden bij of minstens enkele leuke contacten extra.
Je hoeft niet goed te zijn om iets nieuws te beginnen.
Je hoeft gewoon moedig genoeg te zijn om te willen starten en misschien heel even iets niet goed te kunnen…voor het beter gaat. ❤️
Drie redenen om met iets nieuws te willen starten?
Inspiratie nodig? Een stijlcursus, een patroontekencursus, een bakcursus, een bloemschikcursus, een dahlia cursus, een taalcursus, een grime cursus, een herscholing voor een nieuwe job, een glas in lood cursus,…