Sinterklaas vieren zonder overprikkeling en zonder massa’s overschot.
Bewust van de ‘sint en pieterbaas’ doen dus, dat is wat ik eigenlijk bedoel. Sinterklaas is vaak het begin van een periode vol overdaad, afval en vergelijken. Vol gedoe en… een volle vuilbak.
Of toch niet? Want met enkele kleine aanpassingen kan je daar heel rap en meteen een verschil in maken. Ik geef je 3 tips mee hoe wij het aanpakken.
1: kies voor kwaliteit ipv kwantiteit.
En dan heb ik het over het speelgoed, maar absoluut ook over de chocolade en de speculaas. Want waarom ZO bloody damn veel van alles? Wanneer is de shift gekomen van 1-2 keuzes van de kinderen met wat lekkers ernaast, naar een boordevolle tafel met prul?
Er zijn winkels (vb Blabloom, Het Houten Huizeke,…) die inzetten op bewuster speelgoed. Gezelschapspellen, open ended speelgoed, iets dat jaren en jaren meegaat, maar niet samenhangt met schermpjes en trends, maar wel met creativiteit en samenspel.
Sure, hier knippen en plakken ze ook, met een schattig briefje bij. En uiteraard zal de brave en goede sint daar rekening mee houden. Eén ding. Met daarnaast iets om samen te spelen met de broers.
Het lekkers is hetzelfde verhaal. Kies ipv die niet-zo-lekkere chocolade van de grootwarenhuizen, die ingepakt zitten in een plastiekje, en speculaasjes die over 2 jaar nog ‘lekker’ zijn, voor de verse alternatieven. Zonder afval. Gemaakt door een lokale ondernemer. Zonder bewaarmiddelen. Zonder plastiekjes rond. Zonder smaakmiddelen.
Waarom zo veel? Als de helft ervan in de vuilbak vliegt, tegen maart volgend jaar? Koop voor datzelfde geld gewoon minder, maar zoveel lekkerder. Dan blijft het niet liggen, dan vliegt het niet in de vuilbak én… je steunt een lokale ondernemer.
Tips nodig?
Chocolade: speculaasje heyns, goofies, puur.
Speculaas: speculaasje heyns, of den omnom?
2: skip de sociale media ‘kijk wat mijn kinderen hebben’ foto’s.
Aansluitend op die overvolle tafel, die overload aan snoepgoed en chocolade, speelgoed a volonte… daar ben je trots op, daar neem je een foto van. Om die dan te delen op de socials.
Vraag je eens af. Waarom? Doe je dat voor jezelf? Voor je kinderen? Of toch omdat je wil dat anderen zien wat je kan betalen?
KEI hard he, wat ik nu zeg? Maar wat als iedereen dat nu eens NIET meer doet. En gewoon het sint-vieren binnen de eigen 4 muren houdt. Wat als het nu eens terug naar de geweldige gezellige traditie gaat, glinsterogen en een dag van ontdekken en spelen, van verwondering.
Trek een foto van je kindje met een chocolade snor. Van het gezellige gezelschapspel dat je gezellig samenspeelt. Van de speculaas die er oh zo lekker uitzag en dus al bijna op is.
Maar waarom ‘kijk wat onze kinderen krijgen’, en ook diezelfde foto’s maal duuzd moeten zien bij anderen en je daardoor beter/slechter voelen?
Skip de socials. Keer terug naar de basis. Geniet van de traditie en gezelligheid. Niet meer. Wel beter.
3: Vier enkel thuis.
Hou de sint binnen je 4 muren. Dan hoort deze er kei hard bij. De sint, dat vier je bij mama en papa, op school, op de chiro, op de basket, bij oma en opa, bij moeke en vake,…
En dan verschiet je ervan dat het kind opgefokt en dolgedraaid is, je hoofd vol rotzooi ligt en je snoepkast uitpuilt van spul dat… -wanneer was het ook alweer?- in maart voor meer dan de helft in de vuilbak ligt?
Wat als… moeke en vake, oma en opa, de buurvrouw en de overgrootmoeder nu ipv zelf vanalles te kopen… een centje sponsoren? Een centje voor dat extra leuke gezelschapspel, dat de sint dan bij mama en papa brengt?
Of een stel regenlaarsjes? Een nieuwe chirooutfit, een winterjas? Een broodnodig stel wandelschoenen? Ge weet wel, die ambetante grotere aankopen waar je altijd voor komt te staan als gezin.
Speelgoed hebben de kinderen genoeg. Read that again. Je draait de rest van de 365 dagen helemaal kierewiet van al die extra troep die ze in de eindejaarsperiode verzamelen.
Koop minder. Koop bewuster. Koop nuttig.
Winwin.
Als resultaat krijg je rustigere kinderen, een legere vuilbak, een opgeruimdere speelkamer en een rustigere sint.
Het is graag gedaan.