Waarom kiezen voor natuurlijke kleurpoeders?

Je staat er wel eens bij stil, zoals elke ouder die zijn kind zijn handen en tong bekijkt – en uit alle macht probeert proper te krijgen- na een smurfenijsje of een suikerspin.

Kinderen worden waanzinnig hard aangetrokken tot de kleur blauw. Terwijl we als volwassene iets met een felblauwe tint meteen wantrouwig bekijken. Want ‘zo een troep’.

Welja. Dat dus. Pas op, begrijp me niet verkeerd. Thomas is ook gek op alles dat zijn tong langer dan 5 minuten een andere kleur geeft en als ik mijn ‘kies maar een ijsje’ niet verder nuanceerde op voorhand dan heb ik het ook aan mijn broek.

Kind happy. Dat wel. 😂

Maar terwijl je moppert en grommelt, na dat ijsje of snoepje of koekje of… Sta je er allicht wel echt even bij stil.

‘Wat een troep moet daar in zitten’, dat het vlekken geeft op kleren en het lichaam. Wat doet het dan IN je lichaam.

🤐🤐

Wist je dat er op elk tubetje of potje van dat soort voedingskleurstof in kleine lettertjes bij staat dat een teveel ervan x of y kan veroorzaken? Vermoeidheid. Misselijkheid, buikpijn. Dat soort dingen. En wist je dat die E nummertjes die nodig zijn om de kleuren te maken, ook alles behalve oké zijn. Dat zijn geen unicorn haren en elfensprankels hoor.

Ik kan er een héél lang verhaal van maken, maar je gaat er niet vrolijk van worden. Ik hoop wel dat ik je wat heb kunnen triggeren om eens te googlen. Ga eens opzoeken wat het wel is. Ga eens opzoeken van waar het komt.

Dat eet je. Wekelijks. Je kind ook. Al Dat. Bewust of onbewust want boy oh boy wat zijn die kleurstoffen toch zo ‘oke’ om overal in te duwen. De normaalste zaak van de wereld.

Terwijl het ook gewoon anders kan. Even simpel. Maar zonder bijwerkingen. Zonder testen op dieren. Zonder vlekken op kleren. Zonder vieze chemische E nummers die feitelijk puur vergif zijn.

Euh, ja, sorry. Ook zonder blauwe of groene tong nadien. Kijk ja. You can’t have it all.

Ik hou OOK van kleurtjes. Echt waar. Dus je zal ook getinte crèmes vinden in macarons. In dotjes op de taart. Chocolade in regenboogkleuren. En zelfs… Geschilderde bloemetjes op een taart.

Kurkuma poeder geeft geel. Van zacht tot heel intens. Spirulina kan blauw of groene tinten geven. Van heel zoet tot vlammende kleuren. Rode biet en rode vruchten geeft dan weer rood-ish. Meer roze dan rood… Maar you get the point.

En weet je wat. Met deze primaire kleuren én als extraatje die groene erbij… Kan je toveren met kleuren. En zo komt er steeds wat nieuws bij, want de markt groeit en ik ben echt niet de enige die er zo over denkt dus gelukkig komen er meer en meer opties.

Het heeft limieten. En een leercurve ook. Want het is zoeken en proberen, voor het goed is. De poeders reageren namelijk op vetten of zuren en hebben onderling een andere verhouding. Waardoor kleuren mengen met die poeders niet zo simpel is als met bijvoorbeeld… Euh… Verf?

Maar het kán gewoon. Het kan. Mits oefening.

Het is een prachtig alternatief. Dat ik altijd gebruik. Geen énkele taart die je voorbij ziet komen heeft een druppel chemische kleurstof. Het start allemaal vanuit deze potjes vol met poedertjes. En een andere mindset.

En zo… Doe ik met Omnom het een beetje anders dan andere 😉❤️Daarom zal je geen donkerblauw vinden. Je zal geen felrood vinden. Je zal geen zwart vinden.

Dat zijn tinten die -voorlopig- gewoon niet mogelijk zijn met de poeders die ik gebruik en vertrouw.

Maar de alternatieven zijn oh zo mooi. En oh zo veel bewuster. En OH zo leuk!